Ο αμφιβληστροειδής χιτώνας είναι ένα λεπτό στρώμα νευρικού ιστού, που καλύπτει το πίσω μέρος του οφθαλμού. Είναι υπεύθυνος για τη μετατροπή της οπτικής εικόνας σε “ηλεκτρικό” σήμα, το οποίο στη συνέχεια θα επεξεργαστεί ο εγκέφαλος και θα το μετατρέψει ξανά σε εικόνα.
Η αποκόλληση αμφιβληστροειδούς συνήθως προκαλείται σε οφθαλμούς που υπάρχει μια ισχυρή σύνδεση μεταξύ του υαλοειδούς (στερεά ουσία σαν ζελέ που γεμίζει όλο το εσωτερικό του ματιού) και του αμφιβληστροειδούς. Στις περιπτώσεις αυτές, μια οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς, η οποία εμφανίζεται συνήθως μετά την ηλικία των 40 ετών και αφορά το σταδιακό διαχωρισμό του υαλοειδούς σώματος από τον αμφιβληστροειδή, μπορεί να προκαλέσει έλξεις στον αμφιβληστροειδή. Εάν ο αμφιβληστροειδής είναι ευαίσθητος σε αυτό το σημείο, οι έλξεις αυτές μπορεί να οδηγήσουν στη δημιουργία ρωγμής, μέσα από την οποία ενδέχεται να περάσουν τα ενδοφθάλμια υγρά και να προκαλέσουν αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς.
Έχω αποκόλληση του Αμφιβληστροειδούς: «Τι μέλλει γεννέσθαι;;»
Η διάγνωση της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς τίθεται πάντα από οφθαλμίατρο, αφού προηγουμένως μπουν σταγόνες που προκαλούν διαστολή της κόρης. Τα πρώιμα συμπτώματα του ασθενούς είναι λάμψεις (αστραπές, αστράκια), μυωψίες (μυγάκια, αράχνες) και έκπτωση της όρασης με μορφή κουρτίνας που ξεκινάει από το περιφερικό οπτικό πεδίο του ασθενούς και προχωρά προς το κεντρικό οπτικό πεδίο και καταλήγει να καλύψει όλη την όραση του ματιού.
Η αιτία της αποκόλλησης είναι οι ρωγμές του αμφιβληστροειδούς, που αν διαγνωσθούν έγκαιρα μπορούν να σταματήσουν την εξέλιξη της αποκόλλησης με μια περιχαράκωση τους, που γίνεται με laser φωτοπηξία. Εάν όμως δεν διαγνωσθεί έγκαιρα ή η φωτοπηξία με laser δεν είναι αρκετή να συγκρατήσει τον αμφιβληστροειδή, τότε αυτή επεκτείνεται έως ότου αποκολληθεί ολόκληρος ο αμφιβληστροειδής.
Σε περιορισμένης και μικρής εκτάσεως αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, η χειρουργική τεχνική που εφαρμόζεται είναι η πίεση του βολβού του ματιού εξωτερικώς (μόνιμη σκληρική πίεση) με ¨μοσχεύματα¨ συμπαγούς σιλικόνης ή σπόγγου σιλικόνης, τα οποία ράβονται στην εξωτερική επιφάνεια του βολβού με απώτερο σκοπό, την μόνιμη προσέγγιση και επανακόλληση του σκληρικού τοιχώματος με τον αμφιβληστροειδή. Για την συγκόλληση της ρωγμής του αμφιβληστροειδούς εφαρμόζεται κρυοπηξία ή laser φωτοπηξία.
Εάν η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς είναι εκτεταμένη, τότε η τεχνική που εφαρμόζεται είναι η υαλοειδεκτομή. Με αυτή την τεχνική που ουσιαστικά είναι η πρώτη ¨λαπαροσκοπική¨ τεχνική που έχει εφαρμοστεί στον ανθρώπινο οργανισμό, διανοίγονται από την περιφέρεια του βολβού τρεις μικρές οπές. Από τις οπές αυτές, εισέρχονται μικροεργαλεία με τα οποία αφαιρείται το υαλοειδές σώμα του οφθαλμού επανατοποθετείται ο αμφιβληστροειδής στην θέση του και εφαρμόζεται κρυοπηξία ή ενδο-laser φωτοπηξία για την συγκόλληση των χειλέων της αμφιβληστροειδικής ρωγμής. Στο τέλος της επέμβασης, η οφθαλμική κοιλότητα πληρούται με ένα ειδικό αέριο το οποίο θα διατηρήσει τον αμφιβληστροειδή στην θέση του για τουλάχιστον 15 ημέρες. Ουσιαστικά, η δράση του αερίου είναι η ίδια με τον γύψο που τοποθετεί ο ορθοπεδικός στα κατάγματα, δηλαδή κρατά σταθερά στη θέση του τον αμφιβληστροειδή για να κολλήσει όπως ο γύψος το οστό.
Το αέριο αυτό σταδιακά θα απορροφηθεί από τον οφθαλμό και θα αντικατασταθεί με τον φυσιολογικό ορό του ασθενούς.
Σε παραμελημένες ή δύσκολες αποκολλήσεις στο τέλος της εγχείρησης αντί του αερίου, το μάτι συμπληρώνεται με έλαιο υγρής σιλικόνης. Η σιλικόνη έχει τον ίδιο ρόλο όπως και το αέριο μόνο που δεν απορροφάται και πρέπει να αφαιρεθεί χειρουργικά όταν κρίνει ο χειρουργός. Το πλεονέκτημα της σιλικόνης είναι ότι προσφέρει σταθερότητα για μακρύ χρονικό διάστημα.
Στατιστικά παγκοσμίως, η χειρουργική αποκατάσταση της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς φτάνει άνω του 90% με μία εγχείρηση, εάν χειρουργηθεί σε πρώιμα στάδια ενώ οι προχωρημένες και παραμελημένες αποκολλήσεις έχουν χαμηλότερο ποσοστό επιτυχίας της τάξεως 70-80% με μία ή περισσότερες επεμβάσεις.
Η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς έχει αποβάλλει τα τελευταία χρόνια την κακή της φήμη που την είχε κάνει υπεύθυνη για απώλεια της όρασης και ίσως και του ματιού, λόγω των νέων βελτιωμένων χειρουργικών τεχνικών.
Ακρογωνιαίος λίθος της επιτυχίας, αποτελεί η έγκαιρη πρόγνωση και χειρουργική αντιμετώπιση της.
Ποια είναι τα συμπτώματα που παρουσιάζει ο ασθενής ?
Τα συμπτώματα της αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς μπορεί να είναι:
- Αστραπές και λάμψεις
- Μαύρα στίγματα (μυγάκια)
- Απώλεια του περιφερικού οπτικού πεδίου (σκιά), την οποία ο ασθενής συχνά δεν αντιλαμβάνεται έως ότου επηρεαστεί η κεντρική όραση.
Πώς αντιμετωπίζεται;
Η αποκόλληση αμφιβληστροειδούς αντιμετωπίζεται χειρουργικά. Εάν η αντιμετώπιση δεν γίνει έγκαιρα (κατά προτίμηση τις πρώτες ημέρες της εμφάνισής της), ο αμφιβληστροειδής μπορεί να γίνει σκληρός καθώς τα μελαγχρωστικά κύτταρα θα αρχίσουν να σχηματίζουν μεμβράνες επάνω στην επιφάνεια του αμφιβληστροειδή. Όταν ο αμφιβληστροειδής είναι σκληρός, η επέμβαση γίνεται ακόμα πιο περίπλοκη και η πιθανότητα για ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα περιορίζεται.
Ο πρώτος σκοπός της χειρουργικής αντιμετώπισης είναι να σταματήσουμε το υγρό από να διέρχεται μέσω της ρωγμής.
Η αντλία που δημιουργείται από το μελαγχρωστικό επιθήλιο επιτρέπει στον αμφιβληστροειδή να επανακολληθεί. Για να γίνει αυτό ο χειρουργός χρειάζεται αρχικά να βρει όλες τις ρωγμές ή οπές, ανεξαρτήτως μεγέθους, έτσι ώστε να δημιουργήσει μια φλεγμονώδη αντίδραση στα άκρα των οπών ή των ρωγμών με κρυοπηξία ή Laser.
Αυτή η αντίδραση θα δράσει ως κόλλα γύρω από την ρωγμή μεταξύ αμφιβληστροειδούς και μελάγχρουν επιθηλίου.
Αυτό μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους:
Ο χειρουργός μπορεί να μετατοπίσει τον σκληρό σπρώχνοντας τον κατά την ρωγμή και πλησιάζοντας τον σε αυτή, χρησιμοποιώντας σιλικονούχο μόσχευμα και ράμματα.
Μπορεί να κάνει ένα εσωτερικό επιποματισμό σπρώχνοντας τον αμφιβληστροειδή και έπειτα να ενθέσει μια φυσαλίδα αερίου μέσα στο μάτι. Η φυσαλίδα θα απορροφηθεί φυσιολογικά.
Σε περίπλοκες περιπτώσεις μερικές φορές χρησιμοποιείται υγρή σιλικόνη, η οποία αργότερα πρέπει να αφαιρεθεί.
Τέλος μπορεί να χαλαρώσει και να αφαιρέσει τις υαλοειδικές έλξεις που προκαλούν την έναρξη της αποκόλλησης , το οποίο δίνει πίσω στον αμφιβληστροειδή την ελαστικότητα του.
Αυτό ονομάζεται υαλοειδεκτομή ή αφαίρεση του υαλοειδούς.
Όλες αυτές οι επεμβάσεις μπορεί να γίνουν ταυτόχρονα όπως και μαζί με άλλους επιπλέον χειρισμούς, όπως αφαίρεση μεμβρανών από τον αμφιβληστροειδή ή αφαίρεση υγρού πίσω από τον αμφιβληστροειδή.
Υπάρχει πάντα ένα ποσοστό αποτυχίας για την πρώτη επέμβαση, διότι ο χειρουργός δεν μπορεί να υπολογίσει εντελώς τις συνέπειες που μπορεί να συμβούν από κάθε τύπου αποκόλληση, ιδιαίτερα εάν είναι προχωρημένη ή περιέχει επιπλοκές. Εάν είναι απαραίτητο να επαναληφθεί η επέμβαση και δεν είναι επιτυχής τότε μπορεί να συμβάλλει σε μόνιμη απώλεια της όρασης.
Μετά την επέμβαση
Αφού φύγετε από την κλινική θα αρχίσετε να βάζετε σταγόνες στο μάτι σας. Για το όνομα του κολλυρίου, την συχνότητα της χρήσης καθώς και τις οδηγίες της θεραπείας θα ενημερωθείτε στη συνταγή σας. Θεραπευτική αγωγή κατά του πόνου και της φλεγμονής μπορεί επίσης να ληφθεί.
Θέση Κεφαλής
Εάν μια φυσαλίδα αερίου τοποθετηθεί στο μάτι σας ο χειρουργός σας θα σας ζητήσει να διατηρήσετε μία συγκεκριμένη θέση κεφαλής για μερικές ημέρες. Ο σκοπός αυτής της θέσης είναι να επιτρέψει στην φυσαλίδα αερίου να σπρώξει ομοιόμορφα τον αμφιβληστροειδή σας.
Αυτή η φυσαλίδα θα εξαφανιστεί από μόνη της μερικές μέρες μετά. Κατά την διάρκεια αυτή, θα βλέπετε μια μεγάλη μαύρη κηλίδα στο κατώτερο οπτικό σας πεδίο σαν να κοιτούσατε μέσα από ένα ενυδρείο.
Όταν η φυσαλίδα αερίου βρίσκεται στο μάτι σας, όλα τα ταξίδια με αεροπλάνο, απαγορεύονται.
Η πορεία επούλωσης διαρκεί από 8 έως 15 ημέρες.
Για να βοηθηθεί περισσότερο η επούλωση του αμφιβληστροειδούς συνιστάται να αποφύγετε μετακινήσεις που μπορεί να προκαλέσουν οφθαλμικό τίναγμα ή ταρακούνημα. Επιπλέον, αποφύγετε το έντονο διάβασμα και το κοίταγμα από το παράθυρο καθώς ταξιδεύετε με αυτοκίνητο ή τρένο, καθώς και το τρέξιμο ή τα σπορ. Ωστόσο, εάν η ορισμένη θέση κεφαλής το επιτρέπει, μπορείτε να δείτε τηλεόραση.
Επιπρόσθετα, θα χρειαστεί να σεβαστείτε μερικές προειδοποιήσεις για τουλάχιστον δεκαπέντε ημέρες.
- Μην ερεθίσετε ή ξύνετε το μάτι σας.
- Προσοχή στην χρήση σαμπουάν και σαπουνιού.
- Μην χρησιμοποιείτε πισίνες.
- Αποφύγετε το κρυολόγημα και τα κρυολογημένα άτομα.
Μια οφθαλμική μόλυνση μπορεί να είναι μια πολύ σοβαρή επιπλοκή που χρειάζεται επείγουσα θεραπεία. Εάν το μάτι σας παρουσιάσει ερυθρότητα ή πόνο επικοινωνήστε με τον χειρουργό-οφθαλμίατρό σας αμέσως.
Η όρασή σας θα βελτιωθεί σταδιακά. Μπορεί να είναι δύσκολο να εκτιμηθεί η επιτυχία της θεραπείας με την παρουσία της φυσαλίδας αερίου, ωστόσο δεν θα πρέπει να δείτε μία γρήγορη σκιά να καλύπτει το οπτικό σας πεδίο. Εάν αυτό συμβεί, επικοινωνήστε με τον χειρουργό σας.
Μια μετεγχειρητική επίσκεψη στον οφθαλμίατρό σας θα του επιτρέψει να κρίνει τα αποτελέσματα της επέμβασης. Πρέπει να γνωρίζετε ότι το ρίσκο της υποτροπής υπάρχει πάντα και ότι μπορεί να χρειαστούν μεταγενέστερες επιπλέον επεμβάσεις. Εάν όλα πάνε καλά, θα μπορείτε να επιστρέψετε στην καθημερινή σας δραστηριότητα. Η βελτίωση της όρασης θα επιτευχθεί μέσα σε 3 με 6 μήνες μετά την επέμβαση. Εάν υπάρχει πόνος, αυτός προοδευτικά θα υποχωρήσει.
Μπορείτε να δείτε σχετικό ενημερωτικό βίντεο εδώ