Ο έρπης ζωστήρ, προκαλείται από τον ίδιο ιό της ανεμοβλογιάς. Μετά την αρχική προσβολή του ασθενή με τον ιό του έρπητα, ο ιός βρίσκεται σε στάδιο αναμονής “κοιμισμένος” σε ορισμένες ίνες νεύρων. Μπορεί να γίνει ενεργός ως αποτέλεσμα πολλών παραγόντων όπως: γήρανση, στρες, καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος, και χρήση κάποιον φάρμακων.
Λόγω της διάταξης των νεύρων στα οποία ο ιός του έρπητα “κατοικεί”, κατά την διάρκεια μιας έξαρσης προσβάλει μόνο μια πλευρά του σώματος ή του προσώπου. Αρχίζει ως εξάνθημα που οδηγεί σε φουσκάλες και σε πληγές στο δέρμα. Όταν ο κλάδος των νεύρων που νεκρώνει το μάτι προσβληθεί, τότε μπορεί να συμμετέχουν, το μέτωπο, η μύτη ή και τα βλέφαρα. Οι πληγές στη μύτη είναι ένα αρχικό σήμα της πιθανής συμμετοχής των ματιών.
Ο έρπης ζωστήρ μπορεί να προκαλέσει διάφορα προβλήματα στο μάτι και το περιβάλλον δέρμα που μπορούν να έχουν μακροχρόνια αποτελέσματα.
Η φλεγμονή και το έλκος του κερατοειδούς, μαζί με την επιπεφυκίτιδα και την ιρίτιδα είναι χαρακτηριστικά προβλήματα που απαιτούν θεραπεία.
Σε μερικές περιπτώσεις, ο αμφιβληστροειδής και το οπτικό νεύρο επίσης προσβάλλονται.
Τα προβλήματα των ματιών που προκαλούνται από τις οξείες ή χρόνιες προσβολές του έρπητα ζωστήρα μπορούν να προκαλέσουν: γλαύκωμα, καταρράκτη, διπλωπία, και ουλοποιήση του κερατοειδούς χιτώνα και των βλέφαρων.
Σε πολλούς ασθενείς αυτή η μόλυνση είναι εξαιρετικά επίπονη και διαρκεί συνήθως αρκετές, εβδομάδες. Μερικοί ασθενείς συνεχίζουν να έχουν πόνο ή νευραλγία πολύ μετά από την εξαφάνιση των προβλημάτων. Αυτό είναι γνωστό ως μετα-ερπητική νευραλγία.