Οι νέες τεχνολογίες και η εφαρμογή τους υπόσχονται ένα καλύτερο αύριο στους ανθρώπους με προβλήματα όρασης.
Η τεχνολογία έχει βοηθήσει πάρα πολύ τη χειρουργική τα τελευταία χρόνια. Στον χώρο της οφθαλμολογίας οι νέες μη τραυματικές τεχνικές πολύ λεπτών εργαλείων που δεν χρησιμοποιούν ράμματα έχουν βελτιώσει κατά πολύ τα ποσοστά επιτυχίας, καθώς και τη μετεγχειρητική ανάρρωση.
Παθήσεις όπως η αποκόλληση αμφιβληστροειδούς, που πριν από 30 χρόνια ήταν μια πάθηση η οποία είχε κατά 50% πιθανότητα απώλειας όρασης και οφθαλμού, χαρακτηρίζεται τώρα από ποσοστά επιτυχίας που ανέρχονται στο 90%-95% με την πρώτη επέμβαση και στο 99% με δεύτερη και τρίτη. Το αποτέλεσμα είναι διπλά ωφέλιμο και σημαντικό: αφορά αφενός μεν στο υψηλό επίπεδο της μετεγχειρητικής όρασης που επιτυγχάνεται για τον ασθενή, αφετέρου στον χρόνο νοσηλείας που συρρικνώνεται σημαντικά - από ημέρες που ήταν έχει περιοριστεί σε ελάχιστες ώρες μετά την εγχείρηση.
Το ίδιο συμβαίνει και με παθήσεις της ωχράς κηλίδας που με την προηγούμενη γενιά χειρουργικών τεχνικών δεν ήταν εύκολο να αντιμετωπιστούν. Παθήσεις όπως η οπή ωχράς κηλίδας και η επιωχρική μεμβράνη χειρουργούνται πια νωρίς με σχεδόν μηδενικά ποσοστά επιπλοκών και εξαιρετικά αποτελέσματα οπτικής οξύτητας. Στις παθήσεις ωχράς κηλίδας περιλαμβάνεται και η ηλικιακή εκφύλιση ωχράς κηλίδας που στα τελευταία χρόνια, με τη βοήθεια των anti-VGF φαρμάκων, δίνεται η δυνατότητα σταθεροποίησης και σε μερικές περιπτώσεις βελτίωσης της όρασης στη μεγαλύτερη ομάδα ασθενών με αυτή τη νόσο.