Υπάρχει η γενική αίσθηση ότι τα άτομα που έχουν χάσει την όρασή τους, εμφανίζονται ενισχυμένα στην ευαισθησία άλλων αισθήσεων, όπως η αφή.
Αυτό ερευνήθηκε διεξοδικά από μια ομάδα νευροεπιστημόνων στον Καναδά.
Η μελέτη αφορούσε την ευαισθησία εντοπισμού αμυδρής κίνησης μέσω των δακτύλων σε δύο ομάδες. Η πρώτη αποτελούνταν από άτομα με μειωμένη όραση διαφόρων επιπέδων.
Από την ανάλυση των δεδομένων, ήταν εμφανές ότι η ομάδα με μειωμένη όραση παρουσίαζε αυξημένη ευαισθησία στην αφή, επιτρέποντας πλέον στους ερευνητές να υπογραμμίσουν με απτές αποδείξεις ότι ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί την αφή αντισταθμιστικά για την εξασφάλιση των χαμένων πληροφοριών από την όραση. Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και με άλλες αισθητήριες οδούς.
Φαίνεται, επίσης, ότι ο βαθμός με τον οποίο ενισχύεται η μια αίσθηση έναντι της πιο αδύναμης, είναι ανάλογη με τον βαθμό της εξασθένισης και τον χρόνο που εκείνη άρχισε να λαμβάνει χώρα.
Για το λόγο αυτό τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν σημαντικά αυξημένη αίσθηση αφής στην υποομάδα εκείνη που αποτελούνταν από άτομα εκ γενετής τυφλά.
Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα άτομα αυτά έπρεπε να αναπτύξουν αυτή την ικανότητα προκειμένου να εμπλουτίσουν την «εικόνα» του κόσμου τους!