Επιστημονικά νέα

Το υαλοειδές ή υαλώδες σώμα (vitreous body) βρίσκεται στην εσωτερική κοιλότητα του ματιού, μεταξύ του κρυσταλλοειδούς φακού και του αμφιβληστροειδούς χιτώνα.

Πρόκειται για ένα διαυγές ζελέ το οποίο δίνει σχήμα στο βολβό του ματιού. Περιέχει κυρίως νερό (98%), αλλά και σάκχαρα και κολλαγόνο.

Η Ελληνική Εταιρεία Υαλοειδούς Αμφιβληστροειδούς ανακοίνωσε χθες, σε Συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Athens Hilton, τα βασικά θέματα που θα συζητηθούν στο φετινό Πανελλήνιο Συνέδριο Υαλοειδούς Αμφιβληστροειδούς, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στις 15-17 Ιανουαρίου 2015 στο ξενοδοχείο Athens Hilton.

Αποκόλληση Αμφιβληστροειδούς

Αμφιβληστροειδής χιτώνας ονομάζεται ένα λεπτό στρώμα νευρικού ιστού, που έχει τη μορφή μιας λεπτής, ημιδιάφανης μεμβράνης και καλύπτει το πίσω εσωτερικό τμήμα του ματιού.

Πρωταρχικός ρόλος του είναι η μετατροπή των οπτικών ερεθισμάτων των ανθρώπων (εικόνες) σε «ηλεκτρικά» σήματα, τα οποία μεταφέρονται μέσω οπτικών νεύρων, στον εγκέφαλο και έτσι έχουμε αντίληψη της εικόνας.

Καθώς έχει προ πολλού πάψει να είναι μία νόσος με κακή πρόγνωση που οδηγεί σε τύφλωση, η έγκαιρη διάγνωση πρωτίστως και η άμεση και σωστή αντιμετώπιση από εξειδικευμένο οφθαλμίατρο στο κατάλληλο οφθαλμολογικό κέντρο θα προσφέρουν ποσοστά ανατομικής επιτυχίας έως και 95% με την πρώτη επέμβαση και σχεδόν 99% μετά την επανεγχείρηση.

Η αντιμετώπιση της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς μπορεί να γίνει απλά με laser ή να απαιτηθεί χειρουργική παρέμβαση

Με τις νέες τεχνικές υαλοειδεκτοµής δηµιουργούνται προϋποθέσεις για εξαιρετικά ατραυµατικές χειρουργικές επεµβάσεις, χωρίς τη χρήση ραµµάτων και µε εργαλεία λεπτότερα (25 Gauge), τα οποία ουσιαστικά έχουν το πάχος µιας βελόνας ινσουλίνης.

Η διάρκεια της χειρουργικής επέµβασης είναι συντοµότερη, η τραυµατική χειρουργική επιβάρυνση του οφθαλµού είναι µικρότερη και ο χρόνος ανάρρωσης συντοµότερος. Συνολικά, τα ανωτέρω οφέλη δηµιουργούν προϋποθέσεις για πολύ καλύτερα αποτελέσµατα.

Μερικές ώρες µετά την επέµβαση, ο ασθενής επιστρέφει στο σπίτι του, ακολουθώντας τις µετεγχειρητικές οδηγίες του χειρουργού-οφθαλµιάτρου. Η διαδικασία της επούλωσης ολοκληρώνεται έπειτα από 15-20 ηµέρες. Οι παθήσεις της ωχράς κηλίδος που αντιµετωπίζονται χειρουργικά είναι η οπή της ωχράς κηλίδος, η επιωχρική µεµβράνη και το διαβητικό οίδηµα της ωχράς κηλίδος.

Η Επιωχρική ή Επιαμφιβληστροειδική μεμβράνη, είναι μια μεμβράνη, η οποία αρχίζει να σχηματίζεται επάνω στην ωχρά κηλίδα. Εξελίσσεται αργά και επηρεάζει την κεντρική όραση προκαλώντας θάμβος και παραμόρφωση στην εικόνα.

Με την πάροδο του χρόνου μεγαλώνει και σκληραίνει και δημιουργεί μια έλξη η οποία οδηγεί σε οίδημα (συλλογή υγρού).

Η μεμβράνη αυτή, αρχίζει να εμφανίζεται στη δεκαετία των 50 ετών (ποσοστό 3-5% επί του πληθυσμού και προοδευτικά αυξάνεται ανά δεκαετία (σε ποσοστό 20% στη δεκαετία των 70 ετών).

Η ιδιοπαθής μορφή που είναι και η συχνότερη δεν οφείλεται σε καμία πάθηση παρά μόνο στην ηλικία. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που οφείλεται σε ορισμένες παθήσεις των ματιών όπως: διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, οπίσθια αποκόλληση υαλοειδούς, αποκόλληση αμφιβληστροειδούς, τραύμα, φλεγμονή κ.ά.

Στους ασθενείς που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη ύστερα από 10 χρόνια νόσου αρχίζουν συνήθως οι επιπλοκές των ματιών, γνωστές και ως διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Η καλή ρύθμιση του σακχάρου με τις νέας γενιάς ινσουλίνες καθυστερεί την εμφάνιση της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας, όμως η συμμετοχή του οφθαλμίατρου με τη δέουσα θεραπευτική προσπέλαση (συνεδρίες Argon laser φωτοπηξίας και έγχυση φαρμάκων Anti-VGF) θα συμβάλει καθοριστικά στη διατήρηση μιας πολύ καλής όρασης καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής του διαβητικού ασθενούς.

Οι νέες τεχνολογίες και η εφαρμογή τους υπόσχονται ένα καλύτερο αύριο στους ανθρώπους με προβλήματα όρασης.
Η τεχνολογία έχει βοηθήσει πάρα πολύ τη χειρουργική τα τελευταία χρόνια. Στον χώρο της οφθαλμολογίας οι νέες μη τραυματικές τεχνικές πολύ λεπτών εργαλείων που δεν χρησιμοποιούν ράμματα έχουν βελτιώσει κατά πολύ τα ποσοστά επιτυχίας, καθώς και τη μετεγχειρητική ανάρρωση.

Επιβαρυντικά λειτουργούν και οι κακές συνθήκες στον εργασιακό χώρο.

Στη σημερινή εποχή με τις αυξημένες τεχνολογικές απαιτήσεις ένας πολύ μεγάλος αριθμός εργαζομένων σε κλειστούς χώρους χρησιμοποιεί ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Έρευνες που έχουν γίνει στις ΗΠΑ έχουν δείξει ότι το 80% των χειριστών ηλεκτρονικών υπολογιστών παρουσιάζουν δυσκολίες στην όραση, όπως θολή όραση μακριά ή και κοντά, ξηροφθαλμία, πονοκεφάλους, φωτοευαισθησία, διπλωπία, πόνους στον αυχένα ή και την πλάτη κ.α.

Δύο γονίδια που προκαλούν μυωπία, ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά από δύο ανεξάρτητες επιστημονικές ομάδες, ανοίγοντας το δρόμο για τη δημιουργία φαρμάκων, τα οποία στο μέλλον μπορεί να στείλουν τα γυαλιά στο…χρονοντούλαπο της ιστορίας.